holować

holować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, holowaćluję, holowaćluje, holowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'transportować, ciągnąć za pojazdem, zamocowany za pomocą specjalnej liny, łańcucha itp. inny pojazd pozbawiony własnego napędu lub uszkodzony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Holować przyczepę. Holować barkę, statek. Holować uszkodzone auto. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'pomagać dojść komuś niemogącemu iść o własnych siłach; także: pomagać komuś, wykorzystując własne doświadczenie, znajomości itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na imprezie wypił za dużo i musieliśmy go holować do domu. Holować kogoś w czasie egzaminów na studia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}środ. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ciągnąć do siebie złowioną na wędkę rybę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Holować suma, karpia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dopilnowywać, żeby coś zostało pomyślnie załatwione, zrobione; obstawiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Najważniejsze, że ma kto sprawę holować dalej, bo byś się nie pozbierał z urzędami. (Z) <niem.> {{/stl_10}}